Rechtskundige significa, proefschrift

198

taalkundig onjuiste woordgebruik juist. Hij schrijft ^τ) : ״Ik meen, dat ״baar' in ״toerekenbar” denzelfden zin heeft als in breek baar, oplos baar, benoembar”, Dit zou juist zijn, wanneer Prof. De Bussy het woord ״toerekenbaar” gebruikte voor de daad en niet voor den dader. Immers: de werkwoordelijke bijvoeglijke naamwoorden : ״breekbaar, oplosbaar, benoembaar” bepalen het lijdend voorwerp van de handelingen: ״breken, oplossen, benoemen”. En ״toerekenbaar” bepaalt eveneens het lijdend voorwerp van de handeling ״toerekenen” wanneer het gebruikt wordt van de daad, maar niet, wanneer het gebruikt wordt van den dader. ²)

Terwijl dus Prof. De Bussy ״toerekenbaar” in eene niet-juiste beteekenis gebruikt, wordt het juiste gebruik door hem onjuist geacht, wanneer hij in dezelfde bij-drage schrijft. 3) ״Mr. Levy noemt als grondslag van het strafstelsel ״toerekenbare schuld”. Een nauwkeurige ontleding van deze zegswijze zou den lezer weinig behagen ; laat ik daarom slechts zeggen, dat daarbij ״toerekenbaar” overdrachtelijk is toegepast op de daad, maar bedoeld wordt van den dader.”

Wij hebben in het voorgaande meermalen aangetoond hoe zeer voorzichtig־ men moet wezen in het gebruik

o    ö

van woorden uit de groep ״aansprakelijk, verant-woordelijk, toerekeningsvatbaar”. In het bijzonder wezen wij op het belang van een zeer zorgvuldig woord-gebruik bij onze bespreking van de beide voortreffelijke tijdschriftbijdragen van Prof. G. Heijmans.