157
werp in een zin is de naam of de aanduiding van de zelfstandigheid welke de handeling van het onderwerp ondergaat. Onder den gebruikelijken term ondergaan zijn twee gevallen te verstaan :
1°. Het voorwerp bestaat reeds en wordt door het onderwerp in een gewijzigden toestand gebracht: ״Hij eet eene peer”, ״Hij beleedigt uwen broeder”.
2°. Het voorwerp bestaat eerst na afloop der han-deling en wordt door het onderwerp voortgebracht :
״Hij giet kogels,” ״Hij schrijft eenen brief,” ״De ver-gadering kiest eenen president”.
De werkwroorden met het lijdend voorwerp zullen in het algemeen dus tweepersoons zijn.
Maar hier blijkt weder duidelijk debetrekkelijkheid Gelijkwaardig־ van de waarde van de spraakkunstige onderscheidingen,he1d van twee'
. en drieper-
die volstrekt niet steeds redekundige onderscheidingen soonswerk-zijn. Immers: meermalen kan men dezelfde gedachtewoorden־ uitdrukken zoowel met een tweepersoons- als met een driepersoonswerkwoord. Bijvoorbeeld: ״Ik beloonde den brenger” heeft een tweepersoons-werkwoord. ״Ik gaf den brenger eene belooning” daarentegen heeft een driepersoons-werkwoord.
Driepersoons-werkwoorden met twee lijdende voor- Driepersoons-werpen zijn zeldzaam. Bovendien daar de verschillende werkwoorden
1 J ' met twee lijden*
voorwerpen niet steeds door verschillende woordvormen de voorwerpen, onderscheiden zijn, is het niet steeds gemakkelijk vast te stellen, welk soort van voorwerp in eenen zin voorkomt.
Paul schrijft daarover het volgende: *) ״So, um ein Beispiel anzuführen, ist es im Deutschen wie in ändern indogermanischen Sprachen die Regel, dasz, wo zwei Objekte von einem Verbum abhängen, das eine im