Rechtskundige significa, proefschrift

155

Eén*persoons werkwoorden kunnen ook eene han־ deling uitdrukken: ״loopen, roeien”.

Men zal wellicht tegenwerpen, dat bij dergelijke werkwoorden toch dikwijls een tweede zelfstandigheid vermeld wordt: ״Hij slaapt op een kermisbed”, ״Hij stond naast mij”.

Echter: in zulke gevallen is de tweede zelfstandig- voorwerpen heid niet zoo innig bij de werking betrokken. 2ij^{tegenover bepa}'

*י J    ^{ö    J}    lingen.

doet de dienst van een bepaling en niet van een voorwerp.

De voorwerpen zijn meer noodzakelijke, de bepalingen meer nuttige aanvullingen van het gezegde. Evenmin als er eene stellige scheiding bestaat tusschen ״noodig’ en ״nuttig”, evenmin bestaat er eene stellige scheiding tusschen ״voorwerpen” en tusschen ״bepalingen”.

Spraakkunstige verdeelingen hebben hare waarde, maar deze is nooit meer dan eene betrekkelijke. Nu eens zal men hare waarde moeten handhaven tegen hen, die deze geheel ontkennen, en dan weder zal men moeten wijzen op de betrekkelijkheid tegenover hen, die de waarde overschatten.

Tegenover de subjectieve werkwoorden stelt Den objectieve of Hertog de objectieve werkwoorden.    ^twee־    ^{en    d״e}'

persoons-werk-

De naam tweepersoons- en driepersoonswerkwoorden, _WOOrden. ofschoon ook niet zonder bezwaren, gelijk wij zullen zien, acht ik nochtans duidelijker en niet minder juist.

De objectieve werkwoorden beteekenen werkingen, Beteekenis dier waarin buiten het onderwerp noodzakelijk nog een en^werkwoorden· soms twee wezens of dingen betrokken zijn, en waar-van de vermelding dan slechts bij wijze van uitzon-dering achterwege mag blijven.

Men kan zeggen, dat deze personen of zaken in onze voorstelling, tegenover het onderwerp staan, wat door den