133
de Fransche taal meer samengesteld, zonder dat de taal logischer, dat wil zeggen : mächtiger in
uitdrukkingsvermogen wordt. Daarom is het wellicht beter slechts het ééne woord ״responsable” te ge-bruiken, dat logisch en doorzichtig is, aan dat woord de waarde toe te kennen van ״aansprakelijk” en ״verantwoordelijk” en de verschillende vormen van de aansprakelijkheid te onderscheiden door bijvoeglijke naamwoorden. Gelijk bij Dalloz : ״La démence au temps de l’action n’exclut pas seulement la responsa-bilité pénale du délit, mais aussi toute responsabilité civile du dommage causé.” *)
Wij zullen later zien, dat men in het Hollandsch, Toerekenbare logisch beschouwd, moet spreken van eene ״toereken-daad׳ toereke־ bare of ontoerekenbare daad” en van eenen ״toereke-dader ningsvatbaren of ontoerekeningsvatbaren dader”.
In de uitdrukking ״toerekenbare daad” wordt ״toe- 1mputab1e. rekenbaar” niet vertaald door ״responsable”, maar door ״imputable”. 1)
Herckenrath vertaalt ״toerekenbaar (van dingen)” door ״imputable à”. In het gedeelte Fransch-Hollandsch vertaalt hij : ״imputable à” niet door ״toerekenbaar”, maar door ״te wijten aan”. De uitdrukking ״toerekenbare daad” is den schrijver blijkbaar vreemd, ofschoon zij taalkundig volkomen juist en logisch zeer waardevol is.
Trouwens: de Zin van ״imputable” is geen andere imputable־ dan ״toerekenbaar”. Het stamwoord is het LatijnscheToerekenbaar׳ ״imputo”, hetwelk beteekent : ״iemand iets als ver-
dienste of schuld aanrekenen”. Het stamwoord van ״imputo” is ״puto”, hetwelk ook beteekent: ״rekenen,
1
In denzelfden zin: Prof. G. A. van Hamel: ״Handleiding” § 36 ״Toerekeningsvatbaarheid”.