Pathologieën

ouderd werden, onvast van aantastend gevoelen. Hij vertelde Johan, dat hij voor hem op eene geschikte wijze geschreven boeken, uit de boekerij van den bond van Nederlandsche blinden ter leen kreeg. Maar wanneer vele blinden over de letters heengelezen hadden, werden die uitgestreken en niet leesbaar meer. Hij zeide ook, dat het beter was jong blind te worden dan oud, wanneer het leeren kennen van fijne voorwerpen te moeilijk was geworden.

Op dien avond was hun gesprek dikwijls stil. De gedachten van Hans verzwierven moew. Hij luisterde. Donker beneden was de straat, die een steeg was, druk. Tegenover hun huis brandde een lantaarn in de avondlucht, die niet zonder fijne, natte damp was. De witte gaslamp brandde de vochtige damp vol van gouden straaltjes van licht. Van onder ruiste geluid van de langzaam voortvoeten-de menschen. Hun geloop kon Johan niet zien, omdat de raamposten hoog van bouw in die kamer waren, en de straat smal als een steeg in de diepte lag.

12.

Johan dacht over René Richell, dat die snel, onbeheerscht, dingen had gezegd, die precies het omgekeerde waren, van wat hij meende, dat René had moeten zeggen.

Hij vroeg, ״dat René Richell zeker nog niet oud was?"

״Nee," zei de blinde, die hem verdedigde, ״hij is nog heel jong ... nog lang geen dertig ... mijn vrouw vergeet dat wel eens, die doet of hij tusschen de zestig en zeventig is ... en die vergeet ook, dat hij een kunstenaar is."

״Is zijn werk zoo goed?" vroeg Johan.

״Ja, ik heb natuurlijk nooit iets van hem gezien, en ik heb er dus geen eigen oordeel over .. . trouwens dat zou toch niet het meeste waard zijn . . . maar aan artikelen, die ik gehoord heb, uit dagbladen en tijdschriften, daaraan zou je zeggen, dat zijn werk in den laatsten tijd verbazend is opgekomen ... maar mijne vrouw bijvoorbeeld, die vindt alles van hem even leelijk en slecht."

״Zeker," zeide mevrouw, en zij sprak beslist zonder hare gewoonte van keer en tegenkeer, ״dat vind ik ook ... van begin tot eind en stuk voor stuk staat mij zijn werk tegen ... het is best mogelijk, dat hij talent heeft, maar dan is het een duivelsch talent... en het zou mij spijten, als Hans zulk werk mooi vond" ...

De gave stem van den blinde was hard en hij zeide:

89