Pathologieën

is of niet... ik zei het maar, om te zien, of hij zich ergeren zou ... en ik vind het heel prettig, dat hij het gedaan heeft."

10.

Richell zei toen in eenen, dat hij naar Amsterdam ging,

„Ik wou liever dat je thuis bleef," zeide mevrouw kort.

„Ja, dat wou ik ook wel," antwoordde René ernstig, „maar ik krijg daar een plotselingen inval om naar Amsterdam te gaan, en u weet, dat ik het immoreel vind en gevaarlijk om van plotselinge invallen af te wijken."

„Je moet het zelf weten, maar je hebt zelf gezegd, dat Amsterdam een gevaarlijke stad is."

„Dat is juist een reden om er heen te gaan ... trouwens, iedere stad is gevaarlijk... twee menschen bij elkaar is al gevaarlijk .. . maar goed ... ik krijg daar plotseling een inval om niet naar Amsterdam te gaan ... dan ga ik ergens anders heen ... ik zal wel bedenken waar ... maar vanavond blijf ik niet hier."

Toen Richell de lichte kamer verlaten had, vroeg mevrouw aan Johan, dat hij het zeker ook wel goedvond, wanneer zij thee-schemerden? De kamer werd daarna donker gemaakt.

Mevrouw zeide, dat de avonden al langen tijd licht werden en warm, zoodat zij de lamp dan liever uitliet. Ook was het Zondag en nu behoefde zij de Haarlemmer krant niet aan haren man voor te lezen. Het was niet waar, dat zij dat niet gaarne deed, maar het was een uitvoerig werk, dat haar met hare oude stem wel zwaar viel, vooral als er een bijblad was.

Johan dronk thee uit zijn eigen kopje uit Sèvres, want hij had mevrouw gezegd, dat hij dat liever gebruikte, want zijn gevoel kon niet altijd goed tegen het gebruik van onbekende voorwerpen.

11.

Johan vond den blinden man nu weder evenals toen hij hem op dezen middag voor het eerst zag, dat wil zeggen, geheel anders dan onder den middagmaaltijd onder het luisteren naar grillige verhalen van René Richell. De oude gevoelvolle man sprak met eene fijn-vlakke stem, dat hij in de loop van zijne oude jaren last kreeg met het lezen van puntig geprikt blindenschrift, omdat zijne handen ver

88