Pathologieën

״Mijne vrouw houdt niet van René, omdat hij niet aan het leed der wereld doet... en omdat hij zegt, dat voor iedereen zijn eigen manier van leven de eenige goede is."

„Ja," zeide mevrouw, „dat is heel aardig om eens voor één keer te zeggen ... ik vind nu eenmaal, dat zijn leven heel wat te wen-schen overlaat... hoewel het ons aan den anderen kant ook niet past zoo hard over hem te spreken... al gaat het ook niet aan, iedereen te laten zien, zooals hij wil."

Johan dacht, dat zij nu weder hare gewoonte volgde van te spreken met keer en tegenkeer. Hij vond, dat René Richell in dit gezin blijkbaar eenen diepen invloed had.

13.

Mevrouw bracht Johan op dien avond, toen hij slapen wilde, door het nog vreemde huis naar zijne kamer, vanwaar zij niet dadelijk wegging.

Zij sprak over haren man en daarover, dat hij vroeger zulk een ruime praktijk had gehad, voordat zijne oogen zoo hulphopeloos een binnenbreuk hadden gekregen. Nu was hun buitenbouw nog gaaf, schadeloos, glanzend van leven, zoodat zijne blindheid voor de oude vrouw zelve onbegrijpelijk was.

Zij zeide, dat zij door jaren en jaren heen aan alles wende, ook aan de hopelooze blindheid van haren man, hoewel zij zich dikwijls nu nog voelde op dezelfde wijze, als dadelijk na zijn scherpe oogenbreuk, vooral wanneer zij haren man blind en voorzichtig zich door het huis bewegen zag.

Zij zeide ook, dat Hans toch niet denken zou, dat zij tweeën veel oneenigheid hadden, want dat zou eene zeer onjuiste gedachte zijn. Zij waren het alleen niet eens over René Richell, van wien haar man dwaze woorden en omgekeerde gedachten bewonderde, die hij van andere menschen niet zou hebben geduld.

Zij sprak toen over den blinde, die in talrijke jaren geen open lucht inkwam, omdat hij niet naar buiten wilde gaan, omdat hij vreesde lastig voor eenen geleider te zullen zijn. Daarvan, van het ééndurige leven in hun kamer in hun huis werd hij op stille wijze ziek. Ook zijne handen werden ziek, zoodat zij hunne teere aantasting verloren, en niet meer vast-gevoelend konden lezen. Hij leefde zoo zonder het leven van andere menschen, dat die zijn leven

90