Pathologieën

Hij dacht over den blindeman, die zulk eene oude rechterhand had, als wit, levend porcelein, fijn in het gevoel. Hij dacht ook aan de levende resten van de binnengebroken oogen van den blinde. Johan had die twee oogen even gezien, en tegelijk voor altijd onthouden, dat zij diep waren, donker.

De oude vrouw van het huis was vriendelijk. Zij sprak op dezelfde wijze als zij hem geschreven had, met keer en tegenkeer steeds tegen zich zelve in. Maar zij had een goede stem, die wel oud was, toch van zachte doordringende kracht.

Johan sliep toen bijna in, maar hij schokte snel wakker met bonte gedachten aan zijnen vader.

Hij sloot zijne overgevoelige oogen, en hij zag een oud huis omhuld van goud licht, terwijl hij wakker leefde. Zijn hart sidderde, en Johan dacht in verrukking: ״wanneer ik dat zie, licht als goud, maar dat kostbaarder dan goud is, en dat uit mijn eigen gemoed komt, dan weet ik zeker, dat het vrede wordt in mijn ziel, al stormt het buiten."

7.

Johan leefde zich toen in slaap.

Nadat de vrouw hem wakkerriep, bemerkte Johan, dat zij hem nu al meermalen geroepen had. Hij gevoelde, dat hij niet vermoeid meer was, en bij deze vreemde menschen wilde hij zeer verzorgd verkleed aan hunne eettafel komen. Hij maakte een wakker licht in het luttel dagbeschenen vertrek.

Dikwijls vond Johan het heerlijk zijn lichaam op eene zeer keurige wijze te verzorgen, maar hij wist, dat hij die heerlijke begeerte alleen in goede dagen had. Nu hij haar op heden gevoelde verheugde hem dit zeer.

Het meest hield Johan van geuren, en daarin weder het meest van lichte rozen en daarentegen ook van droefgeestige violen. Vroeger had hij eens zooveel geurwater in eene kleine kamer laten dampen, dat hij in die damp eenige uren had geslapen. Voor zijn donkere, met dun goud licht bespannen, spiegel, bereidde hij zich tot den eersten maaltijd in het vreemde gezin. Hij had geene droeve gedachten, maar hij was juist wel zeer verblijd, zonder te weten, waarom.

Johan was nooit naar een luid of licht feest geweest, omdat hij

85