Pathologieën

״Je moet doen, wat je zelf wilt, en niet wat ik wil... dat heb ik je al eens meer gezegd... maar in het algemeen zou ik willen zeggen, dat plotselinge genegenheden gevaarlijk zijn en niet veel waard. En het in 't wilde weggeven van geld en goed is geene deugd, maar de uiting van mindere karakters en niet van goede zeden."

„Vader," zeide Johan, en zijne stem klonk nu diep van verdriet, „ik hou toch zoo veel van u ..., als ik minder van u hield, zouden wij minder moeite met elkander hebben ... kan dat?"

Zijn vader zeide, dat eene sterke genegenheid een zware last was, die moeilijk te dragen viel.

Na dien tijd behield Johan voortdurend zijne bijzondere waardeering voor den half-Hollandschen jongen Paul. Hij had veelal sterke behoeften bij hem te zijn, vooral om zijne oogen en zijne stem, en die behoefte bevredigde Johan geregeld, maar dikwijls met inniger weerzin. In het huis bij zijnen vader bracht Johan den jongen niet, en dus bleef hij buiten gelegenheid en verleiding van hem zijne eigendommen te laten zien, en desgewenscht een aandeel daaruit af te staan.

34