Pathologieën

19.

Johan wist, dat René hem volgen zou naar alle vreemde woningen, waardat hij zich zou vestigen. Johan dacht, dat hij nu zijnen vader schrijven moest, in welk gevaar zijn leven kwam, en dat hij zijnen vader vragen moest hunne samenwoning weder in het bekende huis te Cuilemburg te vestigen. Want René zou hem in het huis zijns vaders niet durven navolgen.

Johan dacht, dat dit de eenige rustige uitweg was. Hij miste dan Haarlem, maar hij kreeg dan Cuilemburg terug ... de Riemersma's zouden zonder verdriet begrijpen, dat hij liever weder bij zijnen vader woonde, dan bij hen. Verder dacht Johan: ״Zou ik René kunnen missen... zou ik niet weder zoovele doodsangsten voor hem krijgen, en vader voor hem verlaten?"

11.

Johan schreef aan zijnen vader, voorzichtig en voorwaardelijk:

״Mijn beste vader, de mogelijkheid kan zich voordoen, dat ik beslist en voor altijd ongelukkig zal worden, behalve wanneer u er in toestemt, dat wij samen weder in ons huis te Cuilemburg wonen. Wanneer die mogelijkheid tot eene werkelijkheid wordt, kan ik dan op uwe toestemming rekenen? Ik zal uiteraard mijn best doen, opdat het zover niet kome.

Uw jongen Hans."

12.

Daarna schreef de vader van Johan:

״Mijn beste Hans, wanneer de mogelijkheid zich voordoet, welke je in je brief niet noemt, doch slechts aanduidt, dan kun je op mijne toestemming, volgens je verlangen rekenen.

Je moet niet meenen, dat het mij niet zwaar valt, dat ik voortdurend gescheiden van je leef. Ik kan me bijna niet anders voorstellen, dan dat je, met jou gevoel, eens in een groot ongeluk vallen zult in weerwil van je bekwamen geest en van je vele goede gaven. Maar mijne meening is, dat je beslist ongelukkig zoudt zijn geworden, wanneer wij op onveranderde wijze samen hadden gewoond.

Maar hopen doe ik ook nog steeds op eene samenwoning.

Jongen Hans: ik waarschuw je, leef gematigd. Wanneer je er

139