Pathologieën

Tegen den blinde leefde hij zooveel zijne genegenheid toeliet, welwillender wij ze en zeer beleefd.

Mevrouw zeide, dat zij lang en ernstig met Richell had gesproken, voordat zij hem had toegestemd, dat hij weder in hun huis kwam! wonen. Maar zij durfde hem niet op straat te laten, waar hij baldadig worden kon. Zij hoopte, dat ten slotte hare goede woorden niet allen invloed zouden missen; zij was bereid hare roeping te volgen en te beproeven op welke wijze zij René op den goeden weg houden kon.

Johan had medelijden met deze vrouw, die steeds zorgde, dat zij zelve het minste deel had in hun huis. Voor haar en voor haar alleen kocht hij eene uitgezochte verzameling kasbloemen, alle van verfijnde soorten, zeer zeldzaam in den winter. Zijne handen rilden van vreugde, toen hij ze vlug en veilig door de bevroren straat droeg. Hij gaf ze aan de vrouw met een bijzonder geliefde vaas van china-porcelein, die als eene witte bloem van vorm en kleur was. Hij zeide haar, dat hij haar die bloemen gaf en zelfs de vaas, die zelf eene zeldzame bloem van porcelein was, omdat haar hart zoo goed was.

Toen René des avonds de bloemen zag, zeide hij vriendelijk en welwillend: ״Het spijt mij, dat ze niet ruiken, ik houd niet van bloemen zonder geur . .. vooral geurende rozen vind ik heerlijk."

Johan herinnerde zich wel, wat Richell vroeger had gezegd over geurende bloemen in het algemeen, en geurende rozen in het bijzonder. Hij gevoelde zich nu alsof hij fijn mishandeld werd.

3.

Johan was tot in dezen tijd nooit in het huis geweest aan den Kouden-Horn, waar René zijne zeldzaamheden bewaarde, en aan zijne omvangrijke schilderijen werkte, waarvoor in huis geene ruimte was. Vroeger had hij aan Johan verteld, dat zijn schildershuis volmaakt van verfijning was, zooals geen ander in Haarlem en in Holland. Hij had daar geene Hollandsche voorwerpen, maar alles was uit vreemde deelen van de wereld met kunstvolle verzorging saam-gebracht. Voortdurend verbeterde hij aan zijne inrichting, doordat hij minderwaardige voorwerpen door die van een hooger gehalte verving. Johan dacht toen: ״René prijst dat huis zoo buitengewoon sterk en hij weet hoe ik op bijzonder mooie dingen gesteld ben,

110