Pathologieën

TWEEDE HOOFDSTUK

1.

De vader van Johan begon zijne bepaalde reizen, waarover hij hem eenen brief schreef. Toen Johan dien brief gelezen had, dacht hij: ״is vader zoovele jaren stil met mij alleen in Cuilemburg gebleven, hoewel hij het reizen aangenamer vond, of gaat vader reizen omdat hij andere landen wil zien, omdat hij leeg en ongelukkig is geworden."

Johan vond het gemakkelijk in zijn leven, dat zijn vader buiten des lands was, en het was goed en wel mogelijk, dat deze juist daarom naar buiten was gegaan. Want nu Johan wist, dat hij zijnen vader toch niet bereiken kon, zou het verlangen naar hem minder hevig worden. Ook was deze levenswijze van den vader van Johan beter, wanneer men lette op het vreemde gezin, waarin Johan woonde, en waarin men niet gemakkelijk begrijpen zou, waarom zij twee elkander nooit zouden bezoeken.

2.

De levenswijze van het huis in Cuilemburg veranderde dus. Het oude meisje Sien, werkte daarin niet meer. Zij bewoonde het huis, alsof het haar in huur toebehoorde, terwijl Gerard, de koetsier en zijne vrouw het als dienstboden bewaarden en bewerkten.

Sien schreef Johan daarover dikwijls brieven van dank, dat zijn vader naast den goeden God het zoo wel met haar had gemaakt. Maar van de ijdelheid des harten, daarvan hoopte zij, dat zij zich vreemd zou kunnen houden. Zij was haar afkomst niet vergeten. Zij schreef ook, dat zij hoopte, dat Johan dikwijls denken zou aan de vele goede woorden, die zij vroeger van hart tot hart met hem gesproken had.

Johan was zijnen vader diep dankbaar, omdat hij hun huis aan de Markt te Cuilemburg niet in koop of in huur aan een onbekend gezin had afgestaan, maar omdat hij het bewaren liet alsof hij zelf ook hoopte en vertrouwde, dat hij erin tesamen met Johan wonen zou.

3.

Leven in Haarlem vond Johan zoo ellendig niet. Het huis was

92