Pijpelijntjes

pijpelijntjes

En Sam in enen vast-beslist.

-Ja, rijen jullie maar op, terug naar de Ostadestraat.

Dan douwt de zwartplompe kar 't natte mensenzoodje op zij, en voort gaan we, doordruipnat, weer terug naar de Ostadestraat.

- Ga je terug?

—Ja, ik ga naar de Fles, die is natuurlijk niet verhuisd, we zullen gauw 't zoodje neerzetten, dan kunnen we verder zien, misschien kunnen we er wel blijven.

De kruiers kalm vooruit fluiten een deuntje, vinden 't leuk mopje, maken een goeie daghuur d'rvan.

Voor 't raam van wat onze kamer was, de Fles, hing kanten gordijnen op.

- Zie je wel, wat zei ik je... d'r komt 'n ander.

- Dat had ik nou toch niet van d'r gedacht.

- Ik wel.

De Fles bedaard-doend, stapte haar trapje af, een eind achteruit de kamer in, keek, hoe haar gordijnen vielen. Open deed ze niet.

- Hoe vin-je d'r? Daarvoor hebben we nou geschikt.

De kruiers zaten weer op de karrekruk, kwalsterden het bruine pruimnat uit, lieten zich bedaard natter regenen.

—Juffrouw Bont... juffrouw Bont.

Het ene raam ging open.

- Gut, bent u daar weer, m'neer Sam? En u ook, m'neer Driesse? Wat 'n regen hè?

-Ja, we kommen nog eris bij u schuilen.

- Schuilen bij mij? Waarom is dat? U hadt toch immers al gehuurd?

- Ja, toe nou, juffrouw Bont, doe nou open, we regenen kletsnat zo, we kommen maar weer bij u terug... u verhuist nou toch niet, dat zien we ook wel, wat jij Sam?

- Nee, ik verhuis ook niet, net toen ik u had uitgelaten, bracht

47