III. ZWERFDAG
Toen ik wakker werd schemerscheen 't twijfellicht van de na-herfstmorgen in de kamer, maar de alkoof was nog donker, dieper in zwart. Sam zat op m'n bed.
- Jopie, toe nou, sta nou op...
- Heb je me geroepen?
-Ja, we gaan, weetje wel hoe laat 't is?
- Nee... vroeg nog... zijn de kruiers d'r al... regent 't weer zo erg?
- Asjeblieft, zeg, 't stort, hoor maar d'ris... kom d'r nou gauw uit, 't is over half tien, ik heb je maar zolang laten liggen, maar nou moetje d'r toch ook uit... de hele boel is al ingepakt.
-Ja... ik kom.
In de rommelkamer stonden we vlug even te eten. 't Regende wel en feller nog dan gisteren, maar 't lichte was lichter-wit, dat de hele week groezelgrijs was geweest, de hoge huizen stonden helder-gespoeld in 't doorgeregende zonnelicht. Maar zonder zon.
- Kijk eris Sam, wat 'n grappig wit licht, net of de hele zaak schoongewassen is... gek, hè, dat 't met dat licht zo regenen kan.
-Ja, regende 't maar niet... zeg, daar heb je de kruiers... wil je nog naar de Fles gaan?
- Och ja, laten we d'r maar even goeiendag zeggen... zo bar1 i. Onvriendelijk
43