Pijpelijntjes

pijpelijntjes

- Ga nou naar bed... Joop, ik moet nou naar Siep gaan, anders is die naar de Pan¹.

- Nou nog?

-Ja, die is altijd an z'n werk tot 'n uur of tien, dat wist je immers ook wel.

-Ja... ik zeg het zo maar.

- Malle jongen... ga nou naar bed.

- Blijf je dan nog wat bij me zitten?

-Ja, ga nou, je bent anders morgen veel te moe.

In 't warmgeworden bed lei ik achterover, de lamp was afgedraaid² en een donkere schaduwlichtschijn donsde op de dingen, die onduidelijk contourden. Op de stoel lag m'n witte omslagdoek³ ... ik keek er naar en werd bang.

- Sam verleg die doek d'ris even... zo... ja, zo is 't goed... Sam, zeg, ben ik heus anders dan anderen?

—Ja, 'n beetje wel... maar praat daar nou niet over. -Jawel... laten we daar nou wel over praten... hou je veel van me?

- Dat zeg ik niet, dat weetje wel.

- Net als ik van jou...?

- Begint 't vaste vragenlijstje weer... nou maar ik zeg 't niet... altijd 't zelfde.

- Toe zeg 't dan nog een keer... net als ik van jou?

- Nee... dat weetje wel. Nou zeg ik 't nog een keer... maar dat is voor 't laatst. Jij houdt positief van mij, en soms vind je 't prettig, dat ik bij je slaap, maar ik hou veel van jou... maar anders. .. ik vind 't goed, wat jij wilt, maar ik zal 't je nooit vragen, dat weetje wel...

-Ja...

1. Café Panopticum in de Amstelstraat, gelegen naast de wassenbeelden-galerij; trefpunt van de Amsterdamse intelligentsia

2. Het huis had petroleumverlichting

3. Een grote baddoek, vergelijk p. 148

39