Ondergangen

'Dus niet?'

'Nee niet... je hoeft 'r ook niet meer over te beginnen. ׳

'Dat zal 'k dan niet... dan moet alles maar blijven zoals 't is... maar wil ik je wel d'ris wat zeggen? 't lijkt precies alsof je 't wel aardig vindt, om mij in zo'n afhankelijke positie te houden... ja, zeker... je zou er nu met één keer afzijn, en je krijgt alles terug, maar dat wil je niet, want dan zou 't neturelijk uit zijn met al je onhebbelijke verwijten... zo ben je net... maar 't is goed... ik zal ook dit nog wel dragen. .. en 'k had mij anders nog wel zó op een eigen huis verheugd... en om onafhankelijk te zijn... zeker of zo'n leven als nu niet slecht is voor m'n zenuwgestel. ׳

En zij snikte droevelings.

63