In Russische gevangenissen

III De Russische gevangenissen

Met het voorgaande zijn voltooid mijn mededelingen omtrent de verzorging van de minderjarige misdadigers in Rusland. Thans komen wij aan de gevangenissen. Als leidraad voor hetgeen hier volgt heb ik genomen het officiële Notice, dat de Russische regering mij door een harer hoofdambtenaren heeft doen ter hand stellen. Dat wil niet zeggen, dat ik officiële gegevens van Russische regeringsambtenaren zeer betrouwbaar acht. Men mag vragen, waarom juist de Russische regering door niemand, niemand wordt vertrouwd?

Ik noem George Kennan, die meer van de Siberische ballingen heeft gezien dan iemand voor hem en na hem. Hij ging op reis met meer sympathie voor de toenmalige Russische regering dan voor de politieke gevangenen. Hij kwam terug, gebroken door al het onrecht, de afschuwelijke willekeur. En zijn ervaring met de regeringsambtenaren was in 1882 precies dezelfde als de mijne dertig jaar later: namelijk ‘dat, zij, zulke doorzichtige en voorbarige pogingen aanwendden om mij te bedriegen, dat hun beweringen niet anders dan belachelijk waren’. Ik noem Ignotus, de bekende schrijver van Russische toestanden, die schrijft als volgt (blz. 228): ‘De Russische regering heeft altijd gelogen; zij loog en liegt voor haar onderdanen, zij loog en liegt voor het buitenland; de haar onderdanige dagbladen liegen, de ministers liegen. Zij en haar acolyten liegen met voorbedachten rade, met berekening en met “Unverfrorenheit”.’

Persoonlijk is mijn ervaring precies dezelfde. Het is de eigen schuld van de Russische regering, dat geen redelijk mens haar officiële Notices en Démentis meer gelooft. Een Russisch regeringsambtenaar heeft mij niet eens, maar herhaalde malen op erewoord beloofd, dat niemand direct noch indirect zou worden

49