Nerveuze vertellingen

trouw gevoelen mocht. Terwijl haatte ik de humane Jezus.

8

Hij hield met lezen op, en dat hoorde ik, ook dat hij zei:

'Je hebt niet geluisterd...'

'Nee... dat heb 'k ook niet...'

'Je hebt aan Sótön gedacht... die is je onheil...'

'Schande genoeg, dat ik hem één moment vergeten heb voor uw middelmatige menslievendheid.'

'Ik heb om der mensen wil zoveel smaad geleden, dat weetje wel... en ik heb alles vergeven...'

'Omdat het uw aard is, en uw beroep... ja zeker.'

'Deze minachtende woorden vergeef ik je... gelijk ik alles vergeef... van al de dingen is liefde de allerbeste... tot dat begrip had ik je willen brengen... je bent zo ver verloren... helemaal aan 't dwalen door zelfzucht en liefdeloosheid... en je wilt niet terug naar de goede weg...'

'Verwijt mij niet, dat ik liefdeloos ben en zelfzuchtig. .. met evenveel recht kan ik U verwijten, dat gij humaan zijt en liefdevol, dat zijn twee eigenschappen, die ik antipathiek vind.'

'Zo ver ben je van de weg af...'

'Het is zo immoreel van U te proberen invloed op mij uit te oefenen... weet ge dat niet... waarom wilt U mij 'n pad indringen, dat niet 't mijne is... weet U

6!