uiterst zorgvuldig geconstrueerde verhalen. In 1897 pleegde Crackanthorpe zelfmoord in Parijs. Toen de decadente dichter Ernest Dowson, die wel in Crack-anthorpe's tijdschrift The Albemarle had gepubliceerd, zijn einde voelde naderen, schreef hij: 'Crack-anthorpe's ghost is calling to me from the other side of Styx'...
DE ZWARTE KAT
Het was in de zomer toen ik haar weder eens ontmoette, op de Herengracht bij de Raadhuisstraat onder het licht van een lantaarn, die in vroeg-lichte avond wit-brandde. Ik zag haar gezicht, bleek, en haar zwarte ogen lagen diep-weg. Als ik haar gezicht niet had gezien, zou ik haar hebben herkend aan haar wijze van gaan. Ze liep slap kattig, met stappen als over zachtig fluweel, juist alsof ze op weg was naar een plaats, die ze nooit bereiken kon en waarvan ze de onbereikbaarheid óók wist, maar er toch heen liep. Zó liep ze ook over de schoolgangen en over de schoolklassen ook. De koppige kinderen waren iet en wat schuw van haar. Meest hadden haar klassen wel iets schunnigs; moest er een ander in voor sommige dagen als zij ziek was, dan leek het er vrij ordeloos en daardoor had ze de naam geen goede onderwijzeres te wezen. Zij sprak met een
23