pelijntjes in Van Deyssels tijdschrift De XXe Eeuw werd voortdurend op een lange, lange baan geschoven en uiteindelijk blijkt het handschrift van die roman, die De Haan zelfs hoger stelde dan zijn 'geliefde' boek Pathologieën, onvindbaar.
Een novelle 'Opstel over eenen dood te Meerenberg' tenslotte werd door Herman Robbers geweigerd en raakte zoek. De Haan schreef hem: 'U gelieve dus niet te spreken van opvijzeling van mijn talent'.
De enige die vierkant naast De Haan ging staan, was Georges Eekhoud1. Er is een parallel tussen het lot van De Haans Pijpelijntjes en dat van Eekhouds roman Escal-Vigor. Eekhoud had wegens het homo-sexuele thema van die roman in 1900 een proces aan zijn broek gekregen en was ook, precies zoals De Haan, slaags geraakt met de fatsoensrakkers׳('ver-tuolatres'), de kwezels van het socialisme ('les cui-stres du socialisme'), die zich verbonden met de ergste 'réactionnaires cléricaux'2. Maar Eekhouds proces eindigde met zijn triomfantelijke vrijspraak en zorgde ervoor dat zijn naam internationaal bekend werd en dat Escal-Vigor herdruk op herdruk beleef
12
1 Voor de verhouding tussen De Haan en Georges Eekhoud, zie ons opstel 'Ik ben toch zoo innig blij dat u mijn vriend bent', in: De Revisor 1982, 3, p. 61-71.
2 Zie Eekhouds artikel in: Mercure de France, 1901.