Palestina

slimme kooplieden uit de stad, die geweven stoffen verkoopen, spiegeltjes en zeep. De handel is voor een deel nog ruilhandel. Een kerel schreeuwt: „ros-a-ros”. En dat beteekent te Berseba: „maat voor maat”. Hij geeft een maat gedroogde vijgen voor een maat vol fijne gerst. Er wordt ook tarwe verkocht. De kooper mag zijn maat zoo volmaken als hij maar kan. Er zijn kerels, die het vak van maatvullen speciaal verstaan. Ze schudden en builen tot de maat vol is. Met een kop erop, dat er geen korreltje meer bij kan. Daarmee maken ze hun loontje. De kooper is een effendi uit de stad. Hij kijkt stipt en begeerig toe, dat zijn mannetje de maat vult tot het uiterste. De verkooper is een groote Bedoeïen van de woestijn. Hij kijkt, groot staande, naar den effendi en naar het mannetje. En hij glimlacht.

Men kan hier petroleum koopen en bakolie. Ze wordt meegenomen in een zwart zakje van geitenhuid, dat met een koordje wordt dichtgedraaid. Er is ook een specerijen-veldje. Waar de verkoopers van de specerijen op hun hurken zitten achter hunne kleedjes met specerij. Het mikt er lekker en fel. Hier koopen zij ook tabaksbladeren voor hunne waterpijpen. Aan den hoek van het specerijen-veldje zit de man,

61