Buigen onder de storm - Levensschets van Philip Mechanicus 1889-1944

9 Op Zaal

Na zijn scheiding van Annie Jonkman in 1929, onderhield Mechanicus enkele jaren geen vaste relaties meer. Bij terugkeer van zijn eerste Rus-land-reis verhuisde hij voor anderhalf jaar naar de Schipbeekstraat 23. In mei 1931 betrok hij voor slechts vier maanden een kamer aan de Van Tuyll van Serooskerkenweg. Omdat hij echter dichterbij zijn werk wilde wonen, verhuisde Mechanicus tenslotte naar een nieuw onderkomen, binnen de Amsterdamse grachtengordel: het pand Prinsengracht noi. Zijn twee oudste dochters bezochten hem hier geregeld en beiden bewaren goede en gezellige herinneringen aan deze tijd, waarin ze hun vader voor zich alléén hadden. Juul vertelde: ‘Ik fietste regelmatig op zondagochtend naar hem toe. Hij hielp me dan met het huiswerk. Ik was vrij zwak in Frans en paps was daar een kei in. Ook maakten we uitstapjes, op de fiets, of we bezochten een museum of een concert.’ Ook de kinderen van zijn broers kwamen soms met hun vader mee. Ilse van Amelrooij-Mechanicus, een dochter van Ben: ‘Op zijn kamer was het altijd een enorme rommel, overal boeken en kranten, echt overal. Eerst moesten die van de stoelen af, pas dan kon je zitten. Op tafel stonden vieze kopjes, die ik voor hem afwaste.’ Haar zus Serah Jilink-Mechanicus beaamde dat het ‘een troep was’ op die kamer. ‘Ik rommelde graag tussen de boeken. Vele honderden waren het er. Soms mocht ik ze lenen. Ik heb Tijl Uilenspiegel gelezen en Geertje van Johan de Meester. Dat was toentertijd bijna tegen pornografie aan. Maar ik dacht: Geertje, dat is een meisjesboek, dus dat mag wel. Het kon oom Philip niet schelen, maar mijn moeder wel. Zij vroeg: Moet dat nou, al die boeken voor volwassenen? En dan zei oom Philip: Dat geeft niks, want ze steekt er altijd wel wat van op. De Prinsengracht was voor mij een luilekkerland.’

In november 1937 verhuisde Mechanicus van de Prinsengracht naar een ander grachtenpand, op het Singel 266. Dit pand, waarin nu onder meer het kantoor van De Arbeiderspers is gevestigd, was het eigendom van de notarissenfamilie Piccardt. Het pand was zó groot, dat er ruimte genoeg was voor verschillende onderhuurders. Mechanicus kreeg een zeer ruime kamer in het achterhuis, die de Zaal werd genoemd. Mevrouw L. Eijkelboom-Piccardt, een dochter van notaris Piccardt, ver

79