Buigen onder de storm - Levensschets van Philip Mechanicus 1889-1944

kende journalist van Het Volk. Mechanicus nodigde hem uit om enkele voordrachten over politieke onderwerpen, zoals de ‘klassenstrijd’, voor de leden te verzorgen. Deze cursusavonden vonden plaats in gebouw Diligentia op het Waterlooplein. Mechanicus had een diep ontzag voor Van der Goes. Zijn bewondering ging ver, want hij blééf zijn leermeester uitnodigen om op te treden. Van der Goes wees de invitaties beleefd maar resoluut van de hand, met de opmerking dat hij ‘vier keer voor één vereeniging in ’t zelfde seizoen’ wel wat veel vond...

Behalve de cursussen bij De Zaaier volgde Mechanicus in die jaren enige tijd avondonderwijs, waarbij hij zich op de talen toelegde. ‘Hij kreeg Duits van mevrouw Brenner op de avondschool,’ schreef Annie Jonkman in haar notitieboekje. Zijn dochter Juul hierover: ‘Hij las en studeerde altijd. Daar was in de Lange Houtstraat geen plaats voor. Bovendien was het er nooit stil, met zes kinderen in zo’n klein huis. Mijn vader nam dan vaak al z’n spullen mee, ging op de trap zitten en verbleef hier uren om z’n taken te doen, want daar vond hij wél rust.’

Zijn snelle vorderingen maakten Philip bij Het Volk op andere plaatsen inzetbaar. Gestaag schoof hij dóór, richting redactie. Rond 1906 kreeg hij de functie van corrector, belast met het corrigeren en bewerken van door de ‘echte’ verslaggevers geschreven artikelen. Korte tijd later werd hij tenslotte opgenomen in de redactie van Het Volk, als jongste verslaggever. De eerste tijd werd hij door zijn geroutineerde collega’s misbruikt als ‘gatenvuller’: schrijver van de vervelendste stukjes, waar de grote journalisten hun neus voor ophaalden. Mechanicus had echter bereikt waar hij jaren voor had geknokt. Zijn zelfdiscipline en doorzettingsvermogen leverden hem een functie als journalist op. Mechanicus was zeventien jaar en hij had een prestatie van formaat geleverd, gezien het milieu waaruit hij afkomstig was.

Tijdens de cursusavonden van de sdap had Philip een meisje leren kennen op wie hij spoedig verliefd werd: Esther Wessel. Zij was anderhalf jaar ouder dan hij en afkomstig uit een keurig Amsterdams midden-klasse-gezin. Vader Salomon was diamantklover van beroep en had, samen met zijn vrouw Judith Speelman, nog vier dochters en een zoon. Esther was de oudste van de zes: een knap, donker meisje, dat hard aan haar ontwikkeling werkte en, vermoedelijk via De Zaaier, Frans studeerde. Rond 1908 kregen Philip en Esther officieel verkering.

In datzelfde jaar dreigde de militaire dienst Mechanicus’ journalistieke aspiraties abrupt te onderbreken. Hij had goede hoop onder de krijgstucht uit te komen. In die jaren bepaalde het lot in hoeverre de

27