Buigen onder de storm - Levensschets van Philip Mechanicus 1889-1944

De sdap kwam in hoofdzaak voort uit de sdb, de Sociaal-Democrati-sche Bond, waarvan de kem werd gevormd door de Amsterdamse assuradeur Frank van der Goes en de Friese advocaat Pieter Jelles Troelstra. Deze twee richtten zich op de totstandkoming van een socialistische politieke partij. Op 26 augustus 1894 resulteerde deze ontwikkeling in de oprichting van de Sociaal-Democratische Arbeiders Partij in Nederland, de sdap. De partij verwierf haar eerste en meest omvangrijke aanhang in de Amsterdamse wijken waar veel joodse arbeiders woonden. De oprichting van de Algemeene Nederlandsche Diamantbewerkers-bond door Henri Polak, eveneens in 1894, droeg hiertoe zeker bij. Polak zou de grondlegger van de Nederlandse vakbeweging worden. Deze ‘rabbi’ van de diamantbewerkers was ervan overtuigd dat cultuur en opleiding de middelen waren ter ontwikkeling van de arbeiders.

De sdap kon op zeer brede steun rekenen bij de diamantarbeiders, van wie ongeveer 60% joods was. Vele joodse arbeiders in Amsterdam waren in deze industrie, maar ook in de sigaren- en confectiemakelij, werkzaam.

Als politieke stroming heeft het socialisme blijvend zijn stempel gedrukt op de emancipatie van de joodse arbeidersklasse. Amsterdam-Oost was in die jaren het roemruchte SDAP-district Amsterdam m, de partij-afdeling van de joodse diamantbewerkers en van SDAP-voor-mannen als Henri Polak, David Wijnkoop, De Miranda en Pieter Lode-wijk Tak. Het district lag vlakbij de jodenbuurt en de Lange Houtstraat, waar de sdap een grote aanhang had. Ook de jongens Mechanicus raakten in de ban van het socialisme. Met name Ben, Jacob, Joseph en Louis werden overtuigde sociaal-democraten.

De ontwikkeling van de joodse arbeidersklasse veroorzaakte, behalve aanpassing aan de niet-joodse omgeving, ook een breuk met het meer traditionele joodse verleden. De kinderen Mechanicus maakten zich in de loop van hun volwassenwording langzaam los van hun joodse achtergrond, totdat zij er tenslotte volledig van waren vervreemd.

Net als zijn broers werd Philip lid van de sdap. Vanzelfsprekend stimuleerde het werk bij de partijkrant zijn denkbeelden in hoge mate. Het Volk was gevestigd op de Geldersekade 117, een voormalig dropfabriekje. Tot de redactieleden van het eerste uur behoorden o.a. redacteur Binnenland Johan F. Ankersmit, politiek-redacteur Jan J. de Roode, Frank van der Goes en hoofdredacteur Pieter Jelles Troelstra. Met name voor Ankersmit, De Roode en Van der Goes groeide Philips grote bewondering. Deze drie sociaal-democraten zouden zijn leermeesters in de journalistiek worden.

23