Het zionisme

De finantieele instellingen zijn geschapen. De J. C. T. is in actie. Het Nationaalfonds wordt opgericht met het doel, landerijen enz. aan te koopen in Palestina als eigendom voor het Joodsche Volk.

Inmiddels hadden zoogenaamde Cultur-Zionisten, die onder invloed van het Achad-Haämisme, streefden naar een publiekrechtelijk gewaarborgde, eigen woonplaats in Palestina als noodzakelijke voorwaarde voor eene nationaal-cultureele ontwikkeling van Palestina, zich vereenigd om te trachten naar een arbeidsveld in Palestina. Het land moest cultureel vóór-bearbeid worden. Waar zij als Democratische Fraktion, ook wel, „Fraktion” genaamd, modern-joodschetendenzen toonden, stuitten zij af op de traditioneel gezinde elementen in het Zionistische kamp, waarvan enkele zich vereenigden tot den „Misrachi”. —

Hun verdienste was, dat zij Palestina als element kwamen brengen van de practische Zionistische politiek en op die wijze de voorbereiders waren van een synthese, later door het VlIIe Congres geschapen, en aangeduid door den trits: „Politiek, — voorbereiding van het land — voorbereiding van het volk”. —

Inmiddels • hervatte Herzl zijn diplomatischen arbeid. De tijden werden al donkerder. Engeland ging zijn poorten sluiten voor de Joodsche immigratie. Amerika was gesloten. Argentinië kon geen voldoend economisch bestaan waarborgen. De emigratie stond voor een muur, en dat, waar in Rusland ongehoorde Joden-pogromen het bestaan van duizenden joden onmogelijk maakte, zelfs in handelssteden, waar de Joden gemeenteraadsleden enz. waren.

Zonder overdrijving opende Herzl het Vle congres dan ook met de woorden, dat de ellende als een springvloed over ’t Jodendom was gerezen. Ook de emigratie was gebleken niet in staat te zijn, den Joden een veilige woonplaats te verschaffen.

Audiënties bij den Sultan leidden tot géén resultaat.