Het zionisme

doen. Die na hen komen worden bij honderden met ruw wapengeweld samengedreven en in extra-treinen weder aan de grens gebracht, die ze onder jammerkreten waren ontvlucht. „De extra treinen waren de laatste inspanning der barmhartigheid”. — Wij hadden onder onze argumenten voor het Zionisme tot dusver een heel sterk in het faillissement van de Assimilatie *). Wij hebben er een nieuw bekomen: „de insolventie der philanthropen”. En welke insolventie! Ja, als rijke menschen ophouden te betalen, dan gaat véél verloren”.

Ook op dit congres een cultuurdebat, te voorschijn geroepen door den tegenstand van Russische Rabbijnen die zich hadden verklaard tegen algemeen-joodsch-cultureele tendenzen, zonder direct verband met de Religie.

Het Zionistisch leven „verdiept” zich. Toynbee-Hallen worden opgericht, arbeidsbeurzen, inrichtingen voor klein crediet; en ten Congresse besloten tot het oprichten van een Joodsch Nationaal Fonds (Keren Kajemeth le Israël).

Den 26 tot den 30 December 1901, op het Ve Congres, kon Herzl medeeeling doen van eene audiëntie die hem bij den Sultan van Turkije was toegestaan, en die blijk gaf, dat deze het Zionistisch streven niet te eenenmale voor onbereikbaar hield. Herzl bracht de overtuiging mede, dat het joodsche volk in den Sultan eenen Vriend en Beschermheer had gevonden.

Ook geestelijk nieuw leven was door het Zionisme ontwaakt. Dichters, kunstenaars en geleerden worden geinspireerd. Men tracht het geestelijk niveau der joodsche armen op hooger peil te brengen. De jeugd heeft een Joodsch ideaal herkregen. Aan de Univer-siteiten is een nieuwe geest vaardig geworden over de studenten. Het joodsche volk zoekt lichamelijke sterking in turnclubs.

') Het streven, op te gaan onder de volkeren der Diaspora.