Het zionisme

Een algemeen Hebreeuwsche Taal-unie wordt gesticht, beloften gedaan van bemoeiing met het onderwijs in Palestina. Een klein A.-C. ingesteld als uitvoerend bewind.

De volgende jaren vinden Herzl bezig aan ’t spinnen van diplomatieke draden. Audiënties vinden plaats bij den Duitschen Keizer (1898), worden herhaald in Palestina, bij ’s Keizers reis door het Heilige Land. Verschillende personen van naam worden voor het Zionisme gewonnen.

.Op het derde Congres (15-18 Aug. 1899 te Bazel) werd door Herzl erop gewezen, dat het naaste doel van de Zionistische politiek was het verkrijgen van een Charter, het recht tot zelfbestuur over Palestina, onder suzereiniteit van den Sultan van Turkije en approbatie der mogendheden. „Eerst als wij [in het bezit zijn van dit Charter, dat de noodige publiekrechtelijke waarborgen moet bevatten, kunnen wij eene groote practische kolonisatie beginnen”. Daartoe was het noodig, den Sultan voldoende voordeelen aan te bieden, wat niet geschieden kon door een congres dat geen rechtspersoonlijkheid had. Daartoe moest dienen de Joodsch koloniale Bank ...

Het vierde congres — (13-16 Augustus te Londen gehouden) trof de joden van Rumenië als speelbal van politieke klassen en partijen, in vreeslijken nood, die weer tot ’n vertwijfelden massalen uittocht noopte. Met den dag — aldus Herzl in zijne openingsrede — kreeg het Aziatisch probleem ernstiger karakter en wies het belang der mogendheden in een beschaafden staat, op den kortsten weg naar Azië geleggn. „Alle politieke koppen moeten snel als de bliksem begrijpen, dat hier een kostelijke gelegenheid ligt, dichter bij Azië te komen”. —

De philanthropie was failliet. Een paar duizend vluchtende emigranten werden getransporteerd — en verder verklaart men zich niet in staat wat méér te