De Arbeidsovereenkomsten in de Diamantindustrie

Verplichtingen van den werkgever.

Hebben wij op vorige bladzijden onderzocht tot welke prae-staties de diamantwerker zich verplicht heeft tegenover zijnen werkgever, nu mogen we aan eene beschouwing onderwerpen de verplichtingen die de werkgever contractueel op zich laadt.

En dan is zijne hoofdplicht wel, den arbeider voor diens werk een loon te betalen. Dat kan in deze industrie zijn tijdloon of stukloon.

In de meeste gevallen is duidelijk te zien of het loon is bepaald naar tijdruimte, dan wel afhankelijk gesteld van de uitkomsten van den te verrichten arbeid (art. 14 Ontw. Dr). Eenige moeielijkheid levert dit evenwel op, ten aanzien der verstellers. Zij worden betaald per hal ven dag per molen, maar indien het werk op eenen molen aan bruto-loon de som overschrijdt van ƒ40 per week, dan kunnen ze, behalve hun tijdloon, nog een percentage ontvangen van 10 tot en met 30 pet. De grootte van dit percentage hangt af van het werk

In zekeren zin genieten ook zij dus een stukloon, daar ze weliswaar tijdloon ontvangen, maar in vele gevallen toch ook betaald worden naar geleverd arbeidsresultaat. Niettemin bestaat hun hoofdloon in „vast” loon, zoodat zij juridisch als tijdloongenietende arbeiders zijn te beschouwen.

Het loon moet den arbeider natuurlijk voldaan worden.

‘) Zie onder Bijlagen het tarief v. Brillantverstellers.