De Arbeidsovereenkomsten in de Diamantindustrie

46

Zij doen dat op eigen naam, en zijn in dit opzicht te vergelijken met de commissionnairs waarvan artt. 4 en 76 W. v. Kooph. gewagen.

Echter is hun bedrijf niet onderworpen aan de bepalingen van dat Wetboek.

Weliswaar noemt art. 4 onder „daden van koophandel” ook den commissiehandel, maar aan den anderen kant noemt art. 76 K. den commissionnair iemand die zaken van koophandel op eigen naam en firma verricht tegen genot van loon of provisie.

Nu handelt de uitgever op eigen naam en firma, doch de vraag, of het doen bewerken van waren onder daden van koophandel gerekend moet worden, is daarmede niet opgelost. Vanzelf worden we dus naar art. 3 verwezen, dat in het algemeen daden van koophandel noemt het koopen — hier ook het in consignatie ontvangen — van waren, om deze weer te verkoopen, of te verhuren.

Waar de werkzaamheid van den uitgever dus bij het „doen bewerken” eindigt, daar is van zaken van koophandel geen sprake.

De uitgever valt dus onder het Burgerlijk Wetboek. Lasthebber is hij echter niet. „Doet iemand eenig werk voor mij „op mijn verlangen en op mijn kosten maar in zijn eigen „naam, dan is er geen lastgeving aanwezig. Handelt iemand „daarentegen niet alleen voor mij, maar ook in mijn naam, „zoodat ik het inderdaad ben, die door middel van hem „handel, dè,n is de overeenkomst die van lastgeving >).

Kan hij echter „aannemer van werk” worden genoemd?

Reeds in het Komeinsche Recht bestond twijfel daaromtrent, en zoo onderscheidt b.v. Dankwardt^:) de aanneming van werk, waar de aannemer zich tot werk, tot arbeiden verbindt, van de zoogenaamde „Entreprise”, een „Speculations-geschaft”, waar de ondernemer een werk toezegt, een arbeids-resultaat belooft, zonder daarvoor te werken.

') Opzoomer XI sub art. 1829. Diephuis XI p. 8. ^:) Dankwardt in Jherings Jahrb. XIII n°. 7.