De Arbeidsovereenkomsten in de Diamantindustrie

u

worden, zoodra de werkman merkt, dat hij er niet genoeg aan kan verdienen ').

We kunnen dus zeggen dat de loopjongen nèmens den werkman, een partijtje diamant ter bewerking aanneemt als vertegenwoordiger van den slijper met den juwelier eene aanneming van werk sluit onder de gewone conditie: „niet loo-nend, — terug!”

Maar aan den anderen kant kunnen wij zeggen , dat de loopjongen nooit iets anders heeft te doen dan aan te nemen en over te geven, wat evengoed door een automaat kan geschieden, juridisch hij dus niet zou wezen dan een bode, dezelfde functie verrichtend als een levende brief.

Tot vaste conclusie kunnen slechts voeren de meening van Dernburg en die van de auteurs der „Motive”, die beiden verklaren wat Dernburg scherp formuleert „Das entschei-dende Merkmal ist darin zu suchen , ob der Dritte den Geschaft-schlusz durch seine Entschlüsse bestimmt oder nicht” ^a). De loopjongen heeft geen besluiten te nemen, zijne juridische werkzaamheid in deze is dus nihil.

Waaruit alweer volgt, dat zoolang het partijtje den werkman niet heeft bereikt, de juwelier dit van den loopjongen mag opvragen, en aan den anderen kant geen contract gesloten is, zoolang niet de werkman het werk zelf heeft aangenomen op de gestelde condities.

Bleek dus, dat de loopjongen geene juridische functie vervult bij het sluiten van een diamantbewerkerscontract, anders geldt ten opzichte van „winkeldief” en de „uitgevers”.

Sommige chefs n.1. hebben de bevoegdheid, werklieden aan te nemen en te ontslaan, werk uit te geven en na te zien, dit laatste meestal behoudens hooger beroep op den patroon.

We hadden al gelegenheid op te merken, dat zulk een chef

') Ofschoon van dit recht weinig gebruik wordt gemaakt. Immers de eerste dagen moeten de kosten goedmaken, daarna eerst kan de slijper zien of het werk loonend is. Maar dan zijn reeds alle kosten gemaakt,

’) Pandekte I § 117. Motive I § 115 Zie ook in margine: Vertretung ist Vertretung in Willen.