Met de stroom mee

Maar om dien hoogmoedigen Mayeux zou men waarachtig vergeten wat in de aula te doen is, terwijl men daar in steeds groter spanning raakt, want Monsieur Jourdain, die nu geleerd heeft hoe men zich voornaam moet bewegen, en wat proza is, krijgt de kolder in de kop en laat zich door 'n nagemaakten Turk beetnemen, die hem Mamamou-chi maakt en met zijn kornuiten ’n prachtige dans uitvoert welke alle toeschouwers in geestdrift brengt; eerst maakt de vent ’n uitval naar links met een hand in de zij en een in de lucht, dan naar rechts terwijl hij zich met zijn volgelingen over de vierkante scène voortbeweegt en allemaal zingen ze op z’n Turks: Hu la ba, balachou, balaba, balada! dat is dan toch zo weergaas mooi, dat de hele zaal, ik geloof de deken incluis, begint te klappen, dat ’t plafond d’r van kraakt. Het ballet moet gebisseerd en Marie ziet haar broertje in blauwzijden wams en is ’t wonder dat ze tranen in de ogen krijgt als naast haar gevraagd wordt: „Wie is toch die Turk, die kan ’t.” Ze wil den vrager inlichten, maar naast haar voorkomt iemand dat door te zeggen: „Dat is ’n jongen Wolff, dat moet ’n goede speler zijn.” Op de programs worden jammer genoeg de namen niet vermeld om niemand ijdel te maken, dus kan Marie haar dubbeltje in de zak houden.

En nu is ’t interessant te vernemen, dat ’s avonds laat alle jongens op ’t dortoir de dans, die Louis had verzonnen, gingen uitvoeren en ’t was zeer laaf, toen voor de^: woede van den Naald, den rot-prefect, het laatste balada verstierl.

Lucas, ’s anderen daags, kwam met zenuwachtige gebaren op Louis af, sloeg hem op de schouder, zeggend, dat hij hem geniaal vond. Kalm laat Louis zich alle hulde welgevallen, hij heeft talrijke gelukwensen in ontvangst te nemen, hij is populairder dan Monsieur Jourdain zelf. Het trof dat ’t net Franse les was en ’t spreekt dat Louis daar niet veel van kende. Hij had voorzeker Mayeux niet zo bruut ’t werk uit de handen moeten nemen, maar wat bezielde den prof. om na de les fijn glimlachend tot Louis te zeggen: „Wolff, wat zul jij later goed de Tartuffe van Molière spelen, maar doe % je t’en prie, niet in ’t Frans, je pronunciatie is vrij abominabel.” Daar kan men immers niet op antwoorden. Louis verwachtte even dat de jongens wier held hij nu was, zouden gaan morren, maar zij

29