Het zotte vleesch

haar was mooi om haar matte teint, ze was in ’n dof-rood-zijden japon, waarin ze klein leek en japansch. Ze zorgde verder voor de thee. René snee brood en Peter lei n helder wit-servet op de tafel. Meneer van Alfen vroeg of hij zich ook op de een of andere manier verdienstelijk kon maken, maar er waren nu menschen genoeg in de weer en hij keek geamuseerd naar die lollige beweging, terwijl hij langzaam aan n Clysma trok. Toch wel leuk zoon beetje bohémien, daar hieldde wel van.

„Klaar,” zei René, den boterpot op de tafel plaatsend en hij schoof stoelen bij. Peter had op de gang de poes van Geraedts gevangen en hij kwam binnen met ’t kleine roode beestje op z’n linker schouder en n nieuwen pot jam in z’n hand. Naast meneer van Alfen nam hij plaats. Annie zat tusschen Anton en René in. René keek haar met verliefde oogen aan.

„Tiens,” dacht Peter, „René is nog altijd verliefd. Hoe zou die Anton toch bij Annie zijn gekomen!” Hij smeerde zich n boterham, die hij opat zonder veel trek, maar hij was toch n beetje plezieriger geworden, nu hij al die menschen bij zich had en hij keek hoe ze hun boterhammen smeerden, René met z’n blije, adoreerende oogen op Annie gericht, Anton deftig en volgens de etikette z’n boterhammetjes netjes snijdend, voor hij z’n tanden er aan zette.

Annie was middelpunt van hun aller belangstelling en ze was zich er wel van bewust. Ze was de dochter van n rijk landbouwer, die evenals z n goede vrouw bereids gestorven was, na beide kinderen n zeer goede opvoeding te hebben gegeven. Annie s broer was schilder geworden, ernstig en ingetogen man van zeven en twintig jaar op ’t oogenb lik, Annie was twintig. Ze woonden nog samen in 't boerendorp, waar ze beiden geboren waren, in n tamelijk groot huis. Annie was zich wel bewust altoos 't centrum te zijn van de belangstelling van haar omgeving, maar dat enerveerde haar niet.

Peter had weinig honger. Terwijl de anderen ’t nogal sobere maal met smaak nuttigden stak hij ^;n sigaar op en leunde vermoeid achterover in z’n stoel, die erg kraakte.

Met belangstelling luisterde hij naar ’t geanimeerd gesprek van