Het zotte vleesch

Sef stapte ’t station binnen, spoog de sigaret uit den mond en ging naar de wachtkamer, onmiddellijk gevolgd door de drie heeren Theelen. Plots draaide hij zich om, gaf Bèr Theelen n oorveeg en drong snel tusschen de drie verblufte mannen door om in de Beurs 'n „schnapske” te halen. Hij voelde zich koud van binnen en onplezierig, omdat hij niet gewoon was s morgens kouwe koffie te drinken. Maar hij had Fien niet wakker willen maken. Hij dronk ’t borreltje uit, gaf zn drie stuivers en rende weer ^;t station binnen, waar ’t kil was en duister van den regen. Hij zette z’n pet wat dieper over zn kop en stak nog n darteltje op. Net bijtijds was hij nog op 't perron, sprong de eerste de beste coupé in van den arbeiderstrein, terwijl aan de raampjes d'r naast de Theelens hun roode knuisten zwaaiden.

D’r zaten veel mijnwerkers binnen, ongewasschen en ongeschoren, ruige menschen, die zoo uit hun bed of uit de kroeg kwamen. Sef lette er niet op en dutte in, sluimerde vast.

Tot in Hoensbroek de trein stil hield, Sef richtte zich op, wipte er uit en ging veerkrachtig als steeds, zn hoofd vol lieve gedachtetjes aan Fien naar 't doorgangslokaal. Daar had n kleine schermutseling plaats, de drie Theelens hadden hem opgewacht, de pèstkoppen.

Hij kreeg n venijnigen slag tegen z’n wang en werd nijdig, maar hij hield zich maar kalm tegen de drie kerels en vioolde zich weg, nam z’n rommel en ging met de eerste lift de schacht in.

Toen Peter gegeten had, spoelde hij in 't inmiddels gekookte water z’n eetgerei en maakte een beetje toilet. De klok sloeg half negen toen hij den trap afging, in n donker-grijzen regenjas en met n zwarten hoed op. Bij de familie Geraedts klopte hij aan en ging binnen.

„Morgen!”

Daar zaten ze allemaal te eten. De moeder, zwaar mensch van n dikke veertig, ’t dochtertje, Trui, mooi, zwart-harig meisje, van n jaar of vijftien met wit gezichtje en de twee zoons, korte, breede, jongemannen; allen zaten ze aan de stevige, oude, houten tafel, met geruit tafellaken, waarop in ’t midden n witte koffiepot stond. Vader