Het zotte vleesch

Volkomen zonder lust heeft hij de oude lust gezocht.

Een argelooze mond in aangeleerde list halfopen deed den kantoormeneer nog iets van schuwe liefheid

[hopen,

hij stommelde met haar de trap op die hij kocht.

En schreef in 't vuns register: reiziger in knoopen, onder valsche vlag wil hij zijn vale sleur ontloopen. Opeens herinnert hem 't oud lampet aan vroeger thuis en als hij nadert begint de lavaoo te kraken -Hij wil er uit, wat heeft hij hier te maken in dit louche logement van een hoestenden Pruis?

Op wat eens sofa was, een vormeloos groen ding, geheel verzakt, gescheurd vol vreemde plekken, wacht rank en week de bleeke lieveling van allen en van een, hij kan niet meer vertrekken.

Een teeder lijf dat veil was langs de straten maar samen voelt men zich nog meer verlaten.