Het zotte vleesch

je leven. Moedeloos en grappig bedacht hij: „In uwe handen o Heer!'

Men hield zijn fiets vast, dan zag hij n helm. „Waarom brandt je licht niet, we zullen je s op de bon gooien.”

„Pardon meneer,” zei hij verstrooid, bedeesd bijna, „ik was in gedachten, totaal vergeten ...” „Zeur niet, meneer,” viel de ander heftig uit, „die kletskoek kennen we, je licht brandt niet en daarmee uit.” „Zeg s effe,” zei de dokter met n ruk uit zijn indolentie schietend, „wie denk je dat je voor hebt, wil je om den donder wel s wat beleefder zijn.” En terwijl deze woorden uit z’n mond kwamen, hoorde hij opeens n ander dan zich zelf, zijn vader bulderen. De agent belichtte hem: „O excuus dokter Bartholomeus, neem me niet kwalijk, ik wist niet..., wacht ik zal even uw dynamo aanzetten.”

Hij liet den man geworden, haalde de schouders op. Reed dan verder. Zoo waren ze allemaal: plebs. En de vrienden van José: plebs.

Enfin als ze zich maar amuseerde, dat goede kind, dat alles deed om uit zijn huis de schim van den Inspecteur te verdrijven.

Dat dit een vreemde avond was, moest nog eens blijken toen bij de brug opeens van achter n boom n meisje te voorschijn sprong    193

en net tegen zijn stuur aankwam, hoewel hij zeer langzaam reed.

Hij wierp z’n fiets neer, nam ’t kindje, dat schreide op, onderzocht haar in 't tolhuis, ’t was ternauwernood geschramd. Maar omdat z’n vader ’t vast niét gedaan zou hebben, kocht hij haar n stuk chocola uit den automaat voor den schrik. Hij had z’n fiets gelaten waar hij neergeworpen was, vaag zich bewust dat hij iets vergeten had mee te nemen en liep langzaam stadwaarts met den onzekeren, gebogen gang die hij tegenwoordig had; hij wist niet precies meer wat er gebeurd was, alleen een onaangename smaak in den mond vergewiste hem van veel verfoeilijks. Miserabel dit alles, maar straks gaf hij zich n piqure¹ en gleed de zalige landschappen binnen waar niets was als de oneindige horizonnen, mooier en vrediger dan die van den ouden Bahlman. Het vooruitzicht deed hem iets sneller loopen, hij hijgde. Kon hij maar voorgoed weg uit dit lijf dat hij haatte.

¹

piqure: injectie, hier met verdovend middel.