Het zotte vleesch

maar wild doorschokken.

Op school was hij niet meer dan middelmatig, maar daar hij naar Rolduc zou gaan, bleef men clement. Echter het eindexamen wordt, niet alleen door de heeren geestelijken afgenomen, de minister stuurde controleurs van diverse pluimage. Frans had er geen bezwaar tegen te zakken om tenminste nog een jaar te kunnen nadenken of hij naar Rolduc „filosofie” zou gaan studeeren of niet. Op n vrije middag tusschen de examina wilden n paar jongens om n verzetje te hebben naar Maeseyck over de grens. Men had Frans niet gevraagd omdat hij er niet bij hoorde, men wilde dansen met de Belskes, maar hij vernam er van, greep z’n fiets en wachtte zn klasgenooten op bij de brug. Die waren onthutst, maar hij legde hun hakkelend uit dat hij hun plezier niet bederven kwam, maar dat hij ook s naar de meisjes wilde, al kon hij niet dansen. Hij reed achteraan met Edouard van Schoonhoven. Zijn vader Désiré was n kameraad van papa uit ’t café, Désiré noemde hem vroeger amicaal Bartho, maar sinds dien voorspoedige bevordering zei hij gelijk de anderen ook Meneer de Inspecteur, alleen de burgemeester zei: Specteur, tout court. Edouard haalde allerlei moppen op die Frans z’n vader had ten beste gegeven, soms zelfs ietwat schaamtelooze en Frans verdedigde beschroomd zijn vader, zeggend dat hij toch goed katholiek was. Dat bestreed Edouard absoluut niet, maar repliceerde met 'n nieuwe grap. Insp. Bartholomeus had aan de bittertafel als volgt gesproken: „Ja in de vasten kwam mijn vrouw op me af en zei: Robert als ge u nu ook s wat ontzei voor n goei intentie, als ge nu s wat minder naar café gingt en niet meer rookte. Nou ze hield zoo aan en als volgzaam echtgenoot beloofde ik ’t, maar ik stelde de conditie dat we gedurende de vasten dan ook apart zouden slapen. Haar gezicht betrok, maar dat was dan goed, evenwel ze werd avond aan avond stiller en stiller en ze zei tegen me: ge moet toch maar weer n potje bier gaan drinken, maar ik: Niks daarvan, als ik 'n goei intentie heb, wil ik ze volvoeren ook. Maar op een goei nacht lig ik lekker op één oor en daar hoor ik dr kloppen. Wat is dr, ma? En zij verlegen: Robert, Robert ’t is half vasten, ge kunt weer rooken.” Tableau, zei Edouard droogkomiek, maar Frans liet den inhoud niet