Vught, dertien maanden in het concentratiekamp

„Eins, Zwei, Drei."

Utrecht of Duitsland ? Neen, dat kan haast niet, er is ook een Duitse capo bij. Wat is dat ? Een houten schraag wordt voor de vier Haftlingen neergezet. De commandant komt er ook bij. Hij heeft een lijst in de hand, die door Jan Hurkman overgenomen en voorgelezen wordt.

„Deze Haftling nommer W 115,” schreeuwt Jan Hurkman, „is gesnapt in het vrouwenlager en krijgt voor straf 150 stokslagen, welke in drie porties zullen worden uitgedeeld !”

Jan Hurkman gaat achteruit, terwijl de capo zich gelaten over de houten bok heenbuigt. Een andere Duitse capo, een boom van een kerel, laat een bullepees door de lucht suizen. Rang, de eerste slag striemt het achterwerk van den man. De geslagene telt: „Eins, zwei, drei.” Onbewogen klinkt zijn stem, als is hij al zoveel geslagen en er aan gewend. De reactie op de toeschouwende Haftlingen is verschillend. De één kijkt een andere kant uit en vindt het een onsmakelijke, wrede vertoning. Een ander rekt zich uit om zoveel mogelijk van de afstraffing te kunnen genieten. Fluisterstemmen klinken overal.

„Rang, die is fijn, ze mosten hem op z’n hersens slaan! Rang, weer een, die is beter. Mooi, blij. Die krijgt z’n portie, zeg.”

58