Arm en rijdend op een ezel

leen al om die reden is niet iedereen even gelukkig met een te geprononceerd messianisme. Het gevolg zou kunnen zijn, dat sommige filantropen - die veelal zelf niet of minder orthodox zijn - hun steun aan de beweging staken. Het zetten van paginagrote advertenties in de New York Times en andere kranten, waarin wordt aangekondigd dat Mosjiach aan het komen is, kost vele duizenden. Het gevolg is, dat de positie van sommige Lubavitcher organisaties is verzwakt doordat er honderdduizenden dollars naar de media verdwijnen in plaats van naar de instellingen waar ze voorheen naar toegingen. Conflikten in Lubavitch kunnen in meerderheid teruggevoerd worden op de beheersing van geldmiddelen. Deze hebben in elk geval niets te maken met een opvolgingsstrijd of met een generatieconflikt. Het gaat steeds om pogingen van verschillende groepen om zich economisch staande te houden.

Zo heeft er bijvoorbeeld begin 1994 een conflikt plaats gevonden over de medische behandeling, die de Rebbe diende te ondergaan. In de medische rapporten, die tegen de bestaande behandeling ingingen - ik heb deze nauwkeurig doorgelezen - ontbrak de mening van een neuroloog, terwijl de Rebbe een aantal hersenbloedingen heeft gehad. Er stonden uitsluitend opmerkingen in van geriaters en revalidatieartsen. De bedoeling van het rapport was echter duidelijk. De leidende funktionaris, die bepaalde welke specialisten zich met de Rebbe mochten bemoeien, kwam naar voren als iemand, die ongeschikt voor zijn funktie zou zijn. Enkele maanden eerder had deze zelfde funktionaris echter geprobeerd om zijn voornaamste concurrent, die aan het hoofd stond van één van de meest aktieve Lubavitcher organisaties, uit te schakelen door hem uit te sluiten van het doen van betalingen. Als gevolg werd hij grondig beperkt in zijn bewegingen. Wanneer men dan bedenkt, dat Chabad alleen al in Californië zo’n 750 mensen op de loonlijst heeft staan, maar - naar verluidt -slechts over zo’n zestig miljoen dollar kan beschikken en dat is niet veel voor een dergelijke beweging, kan men zich voorstellen, dat de beheersing van financiële middelen een uiterst belangrijke bron van conflikt is¹⁰.

Bovendien heeft Lubavitch veel met tegenwerking te kampen gehad. De Israëlische tegenstanders van de beweging hebben jaren lang alles in het werk gesteld om de Lubavitchers het leven zuur te maken (vgl. Meijers 1989:223). Ouders, die hun kinderen op Lubavitcher scholen deden, kregen in een aantal gevallen bezoek van de

16