Daniël Meijers werd in 1993 de eerste Chassidische hoogleraar op de Vrije Universiteit van Amsterdam. Voorstanders van de dialooggedachte vonden in hem een verklaarde tegenstander. Meijers vond dat Joden en Christenen eerst maar eens orde op zaken moesten stellen in hun eigen ‘huizen’.
Daniel Meijers overleefde samen met zijn ouders de concentratiekampen. Hij zat op de Joodse HBS in Amsterdam en studeerde daarna ‘met grote onderbrekingen’ antropologie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij werkte enige tijd als docent op het Maimonides, de Joodse school voor voortgezet onderwijs in Amsterdam, tot hij in 1975 in dienst treedt bij de VU. In 1977 behaalt hij zijn doctoraal, in 1989 volgt zijn promotie. In 1993 wordt hij aangesteld als bijzonder hoogleraar antropologie van het jodendom aan de VU. Zijn specialiteit is Chassidisme.