NIETSZEGGEND
Ik zeg zo vaak: daar staat een boom, daar groeit een lichaam uit de grond en haakt zich vast tegen de lucht en schudt de stilte met zijn bladeren en rekt zijn armen boven hun kracht.
Ik denk zo vaak: hoe kan ik nog zien, horen, stilstaan, de geladen leegte eten en drinken zonder te sterven?
Vandaag weer een dag die alleen voor mij, vergeten sterveling, bestaat en tot avond verdampt.
Tussen het dorp en de zee,
met nauwelijks meer grond onder mijn leven,
zie ik de sterren ontstaan en hoor
hoe de golven onder de wind
nietszeggend spreken.
64