Achtergrond

HERINNERING

Zout bijt in onze ogen.

Op een golf wind

ijlt ons de hemel tegemoet.

Wij blijven stilstaan, onze harten huiveren van spanning.

Wij zijn zo jong, zo oud als het heelal, kinderen en nochtans gegrepen door de tanden van een kracht die de eeuwen verslindt.

Dit schrijf ik vijfendertig jaar nadat mijn jeugd verwaaid is. En uw jeugd, mijn vroege metgezel, verstoof tot as.

Elke herinnering aan zout en wind

mengt zich met bloed, het uwe dat

nimmer tot rust zal komen in mijn stem

en dat mijn schreden zwaar maakt, een vergeefs

nalopen van de blinkende gezichten

waarin gij jaren voor uw ondergang

de dood zijt tegemoet gerend.

58