Achtergrond

RIVIEREN

Ver van mij weg, ver buiten de uitgeputte armen van mijn herinnering zijn de allerhelderste ogen bezweken.

Ik weet het enkel uit

een oud herhalen dat zich niet

meer af laat breken,

een woord dat met een klank van steen

door mijn geheugen rolt,

maar sedert jaren wekt het in mijn mond

geen smaak meer op,

alleen nog aan de grenzen van mijn slaap

flitsen van pijn, gloeiende zigzagstrepen

tegen de hemel, maar de nacht, de dag,

verbreden zich telkens tot ondiepe,

trage rivieren. Ik leef daarop

zonder naar oevers te zien, alleen

gedachtig aan de zee waarheen ik drijf.

26