Het haarlint

Een vogel, onzichtbaar in het donker, krijste ergens boven de daken aan de zeekant. Een geluid dat zozeer bij mijn bestaan hoorde dat ik er al lang geen aandacht meer aan schonk. Maar nu klonk het me als een ondoorgrondelijke boodschap in de oren.

Ik liep haastig naar onze voordeur die direct aan de straat grensde. Niet zo haastig echter of ik zag dat vlak voor de drempel op de straatstenen een kruis was getekend. Het was of iets mij wilde beletten de drempel tussen de raadselachtige buitenwereld en de vertrouwde binnenwereld te overschrijden.

Ik geloof niet dat de huisgenoten iets aan mij merkten, het leven tussen de muren ging gewoon door, met de regelmaat die ik van jongsaf kende. Zat ik werkelijk ineengedoken aan tafel of verbeeldde ik me dit maar? In ieder geval leek het alsof die gekke Willy achter me stond en zich gereedmaakte om me te bespringen.

Ik hoorde nauwelijks wat er om mij heen gesproken werd. Mijn vader, mijn moeder en mijn zusje hadden iets vaags. Hun gezicht en hun stem kregen het onwerkelijke van een droom waarin men maar half gelooft. Ik trachtte mijn aandacht te concentreren op hun op- en neergaande handen, hun kauw- en slikbewegingen, hun ogen die de dingen van elke dag zagen. Kruisen, dacht ik, ze hebben er geen idee van. Maar het waren niet de kruisen, het was Willy Küh-ling. En het was ook niet Willy Kühling, maar het wonderlijke, het verhevene, het griezelige. Ik kon er allerlei woorden voor bedenken, maar niet één woord dat als een vuist omklemde wat ik poogde te begrijpen.

Toen ik wat later mijn kamertje opzocht waar ik voor het slapen gaan nog een paar lessen wilde doornemen, bleef ik even voor de openslaande deuren staan. Daarachter lag de tuin, nooit meer dan een schraal lapje grond en nu, in het donker, een zwarte vlek.

Geleidelijk zag ik iets meer: de takken van het seringeboom-pje dat zich moeizaam overeind hield en toch ieder jaar twee of drie bloemen schonk aan een wereld die het geen leven gunde. De schutting was een bijna vermolmd geval dat herhaaldelijk was verstevigd met latten, waarvan sommige boven de rand uitstaken. Enkele van die uitsteeksels kruisten elkaar.

41