gezegd had dat ik het graag zag? Dit schiep een geheime verstandhouding tussen Hanna en mij, want ik was zo wijs er mijn mond over te houden en de zwijgzame Hanna zou zeker geen commentaar leveren. Zelfs deze geheime band en het gevoel van voldoening dat ermee gepaard ging, bracht mij nog niet op de gedachte aan verliefdheid. Het leek meer op een soort indianenspel, waarbij geheime tekens en afspraken meer dan de helft van het plezier vormden.
Maar de verdwijning en de wedergeboorte van het staartje leidden ertoe dat ik me er meer mee ging bezighouden.
Het staartje was donkerblond en werd nu eens door een rood, dan weer door een blauw lintje bijeengehouden. Van rood hield ik het meest. En juist dat rode lint vertoonde rafels.
Hanna moest het ook gezien hebben, want ze liep een paar dagen met het blauwe rond. Ik vermoedde dat ze het rode had af gedankt. Toen kwam ik op de gedachte om van mijn zakgeld een rood lint te kopen. Die gedachte bezorgde me een hevige hartklopping, alsof ik iets heel verbodens van plan was. Eens had ik een meisje uit mijn klas snoepjes willen toestoppen als blijk van mijn aanbidding. Toen het zover was, ontbrak me echter de moed en mijn aanbidding sloeg snel om in onverschilligheid.
Dat mijn moed nu op een steviger basis rustte, was het resultaat van een nogal merkwaardige redenering. Er kon geen sprake zijn van aanbidding of verliefdheid, omdat Hanna niet van mijn leeftijd was, maar een volwassen mens. En dan nog een volwassen mens uit een stand die niet de mijne was. Het geven van een lintje kon dus niets anders zijn dan een onderdeel van een onschuldig spel.
Toen ik voor de toonbank stond en de juffrouw om een rood lint vroeg, sloeg ze geen acht op mijn jeugd en vroeg hoe breed het lint moest zijn. Ik spreidde mijn wijsvinger en duim om de breedte aan te geven. Hanna droeg meestal smalle lintjes en niet royaal gestrikt zoals de linten van mijn zusje, maar met een klein strikje als een miniatuurvlinder. Toen de juffrouw naar de lengte vroeg, was ik een ogenblik in verwarring. Hanna zou met een ruime strik zeker de aandacht trekken, met alle gevolgen vandien, en een kort lintje aanbieden was beneden mijn waardigheid.
30