Het haarlint

Titel
Het haarlint

Jaar
1982

Overig
proza

Pagina's
156



notities betekenen. Maar zonder gevijl en gesnoei waren ze waardeloos voor de buitenwereld, niet meer dan openhartige roddelpraat, verfrissend door hun onbeschaamdheid en tegelijkertijd verstikkend door hun gebrek aan perspectief. Het leek veel op een vicieuze cirkel.

Henk kon er voorlopig niet uitkomen, veegde de papieren bijeen, deed ze in de map en schoof deze onder een koffer, opdat de zaak niet weer uit de band zou springen.

De volgende morgen was zijn eerste gedachte: hoe bedwing ik die zee van woorden? Een onmogelijke taak. Het idee van die gedenkschriften diende hij radicaal uit zijn hoofd te zetten. Maar misschien was het wel mogelijk om uit de overvloed van Dorenkamps gegevens een aantal notities af te zonderen en die tot een geheel samen te voegen.

Na het ontbijt begon hij weer in de papieren te bladeren. Ze amuseerden hem veel minder dan de avond tevoren. De onbeholpenheid, de primitiviteit streek hem tegen de haren in, de naïeve rondborstigheid frappeerde hem nauwelijks meer. Gisteravond had de onbeschaamdheid hem verfrissend geleken, nu onderging hij alleen de benauwende sfeer van het totale gebrek aan distantie.

Hij haalde de nummers te voorschijn van het blad met zijn kantoorimpressies. Steeg daaruit misschien dezelfde verstikkende lucht op? Hij las zijn werk woord voor woord. Het was niet vrij van rancune, het had daarvan zelfs een aanzienlijke dosis. En toch had het iets dat Dorenkamps geschrijf te enen male miste: leven.

Toen hij tot deze overtuiging was gekomen, propte hij Dorenkamps papieren in de map, bond deze dicht en ging naar het huis van zijn buurman. De zaak moest bepraat worden. Wellicht was er nog een oplossing mogelijk, een geheel nieuwe aanpak: Dorenkamp zou vertellen en Henk opschrijven.

Het snaveldier opende de deur. Ja, ze had een vogelkop, maar ook iets gejaagds, bijna iets abnormaals. Dit belette haar niet met een glimlach te verklaren dat haar vader uit was en pas vanmiddag weer zou thuiskomen.

'Dan kom ik in de loop van de middag wel terug,' zei Henk. Hij aarzelde even. Zou hij de map weer meenemen? Maar het snaveldier glimlachte nog en ze had de map al lang gezien.

23

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.