Wat over is
Wat over is na bijna vijftig jaar
in verzen ademhalen, woord voor woord
uit steen gehakt en aangejaagd tot vuur:
grond van vulkanisch stof dat niet
raakt uitgegloeid, woelen blijft; een atmosfeer
vol onherkenbaarheden, koortsverschijnselen
van een in mensen uitdijend heelal;
velden met geuren van een offerfeest
door afgestorvenen gecelebreerd; wolkbanken,
speeltuig van kinderfantasie;
paarden die menselijk rusten, de wind
rilt door hun huid en blijft in bomen staan;
avonden die steeds meer wetenschap
moeten verliezen; ogen die met hoe langer
hoe dierbaarder doden gaan slapen, toegevoegd worden
aan het onsterfelijke zaaigoed van de nacht.
25