Vuurmerken

SCHOOLDAG

Staande in het westen, op de rand der zee, stak de fakkel van de dag de schoolramen in brand.

Kind naast kind zat, door dat licht bespoeld, zijn boerse ijver bot te vieren met stille hulp van zweet- en speekselklieren. En alle haren, uit het duin gestekt, trilden op een stroom van intellect.

De wijsheid, in hun hoofd gegoten, stroomde tot in hun voeten neer.

Er trok een kwalijk riekend gas in wolken door de klas.

Een schooldag duurt zo lang, wanneer de lucht van louter slaap vergeet te ademen en in het raam het licht vergeefs zijn ziel verslijt.

De tijd heeft zich al eeuwen overleefd als eindelijk de bel ontwaakt, de domheid blij haar boeien slaakt en door de leegte stampt en schreeuwt.

71