LOPEN
Dit is het lopen door het licht: nergens meer thuis en overal binnen dezelfde wereldruimte gekerkerd.
Woorden lossen in de stilte op. Voetsporen, kleine huidwonden der aarde, worden weggeademd door de wind.
In de zee, het brandend gat
aan de horizon, stampvoet de chaos.
De drempel van de aarde beeft, de nacht slaat wieken open.
De tijd verliest zijn stem in mij.
Ik voel mij lediglopen.
62