WANKEL EVENWICHT
Wat zijn de kinderen weer levend in hun huid. Zij doen het water van de morgen dansen.
De wereld begint in hun stemgeluid een nieuwe ronde. Verloren kansen schieten in bloei. Hoog achter de ruit heft zich de hemel in een blinkend kleed. Vuurbanen lopen door het huis en stromen zeewaarts. Tot op hun helderheid ontkleed, worden de kinderen meegenomen in de beweging van het licht.
Ik doe mijn handen en mijn ogen dicht.
De moede paarden van mijn gedachten rusten. Onder het wankel evenwicht van dit moment liggen honderden nachten met zwartomwoeld gezicht.
5*