Vuurmerken
HET VERLORENE
Daar lopen dan de mensen met hun borst vol adem, hun verlaten hunkermond.
Stilte omnevelt hen, zij staan te boek bij het verlorene der wereldruimte, sterrengruis dat de huid der atmosfeer een oogwenk striemt, en zwarter is de nacht na hun ontstelde doortocht.
Om al hun einders gaan de waterkudden der ongeschapenheid wier blind geloei tegen de hemel hangt, een huiverende wolk vol nimmer te verlossen angsten.
Hun ogen vechten met de witte storm der zonne-energie, hun vingers krassen groeven in de wanden van het licht en glijden af en liggen uitgeput hun spanning te verliezen aan een grond die alle kramp tot steen en stof herleidt.
47
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.